کُشتی گیری با ایگوی معنوی!
***
ایگو یعنی هویت کاذب! وقتی توّهمِ بودنِ چیزی را داری که واقعی نیست! وقتی خودت را درست نمیشناسی!
در مسیر معنوی کم کم ایگوهای خودت را کمرنگ می‌کنی. اما در طول مسیر ایگوهای مختلفی سر و کله شان پیدا میشود.
یکی از این ایگوهای وحشتناک ایگوی معنوی است!
ایگوی معنوی را به سادگی می‌توانید در دیگران پیدا کنید! یکی از دره های خطرناک رشد معنوی همین ایگوی معنوی است. یکی از ترسناک ترین پرتگاه ها که بسیاری در آن می‌افتند.
دیدن ایگو در دیگران آسان است!
یکی از دلایل فراری بودن بسیاری از انسان ها از مسیر معنوی همین دیدن ایگوی معنوی در انسان هاست.
درواقع این ایگوی ماست که ایگوی دیگران را میبیند!
برای عبور از پرتگاه ایگوی معنوی اما باید به خودت بپردازی!
باید با ایگوی خودت دست و پنجه نرم کنی!
گشتن دنبال ایگوی دیگران فقط برای تو یک مثال است؛ اما برای عبور از این پرتگاه باید با ایگوی خودت مواجه بشوی!
انسان‌ها وقتی به درجاتی می‌رسند کم کم آگاهی هایی برایشان روشن میشود. اما درست زمانی که این اتفاق می‌افتد ذهن مقایسه گر مشغول کار میشود. این ذهن مقایسه گر که همان ایگوی توست سعی می‌کند با مقایسه و قضاوت تو را به پرتگاه ایگوی معنوی بیاندازد!
ایگوی معنوی قوی تر و سخت تر و خطرناک تر است!
هر وقت خودت را مقایسه کردی و بالاتر یا پایین تر از دیگری دانستی بدان ایگوی معنوی در کار است!
هر وقت با ذهن ات خودت را بالاتر دانستی!
هر وقت قضاوت کردی!
هر وقت دیگری را پایین تر دانستی!
این‌ها تمام ایگوی معنوی است!
هر وقت ادای معنوی بودن را درآوردی!
لباس و ظاهری عجیب به خودت گرفتی!
هر وقت خودت را متفاوت احساس کردی!
اصلاً هر وقت به خودت برچسب معنوی زدی!
این عین ایگو است!
تعاریف و برچسب زدن ها کار ذهن است! دقیقا همان ایگو!
جدا کردن ها و هویت سازی های باطل کار ایگو است. اگر خودت را جدا دانستی دچار ایگو هستی!
دیگری ای در کار نیست!
Comments