فرار نکن!
***
خوب خودش با وسایلش و تارا رفتند! کمی آن طرف تر! هنوز نمی‌دانم کجا! در یکی از ساختمان های همین شهر! شهر تنهایان!
هر حسی داشته باشم دارم! از آن فرار نمی‌کنم. اتفاقا برعکس می‌نشینم با چشمان بسته! خوب نگاه آن حس میکنم؟
خشم است؟ حس قربانی بودن است؟ انرژی حیاتی است؟ حس آزادی است! حس رهایی است؟ هر چه هست نگاهش میکنم! حس تنهایی است؟
حالا دیگر می‌توانم بنشینم و خوب نگاهشان کنم!
البته آن چهره‌ی پوزخند هنوز هست!
اما وقتی چشمانم را می‌بندم با خودم می‌گویم:
ای کاش بفهمیم
حتی اگر از این کشور به آن کشور برویم! حتی اگر از این خانه به آن خانه برویم! حتی اگر از این سیاره به مریخ برویم؛ یک چیزی را با خودمان می‌بریم! خودمان را! تنهاییمان را! و این تنهایی چه لذت بخش است اگر بپذیرییش! و چه تلخ است اگر از آن فرار کنی! تنهایی ام را می‌پذیرم و لذت اش را می‌چشَم! جای شما خالی!
ای کاش بفهمیم
دیگران نمی‌توانند در حق تو بی عدالتی کنند! تو سازنده‌ی جهان خودت هستی! مسوول حس های خودت! من قربانی نیستم! من انتخاب گر هستم! پس نیازی به تقلای زیادی نیست! آرامش هست! جهان برمبنای عدالت است نه ظلم! من خودم انتخاب کرده و میکنم چطور زندگی کنم! در تنهایی!
ای کاش بفهمیم
آینده وجود ندارد! ترس از آینده هم توهمی است که در زمان حال اتفاق می‌افتد! ترس از گرسنگی ترسناک تر از خود گرسنگی است! ترسِ بی پولی سخت تر از خود بی پولی است! ترس از دست دادن سخت تر از خود از دست دادن است! ترس از مرگ ترسناک تر از خود مرگ است! مرگی که حتمی است و واقعی و هر لحظه در حال اتفاق افتادن است!
ممنونم که نقش خودت را خوب و کامل اجرا کردی! تمام این داستان انتخاب من بوده! و چه عالی اجرایش کردی. آفرین. ممنونم! حتی لپ تاپ جدیدتر و گران تر را با سی پی یوی ام وان بردی! آفرین که تمام برنامه را دقیق اجرا می‌کنی!حالا می‌توانم اکهارت گوش کنم! سادگورو ببینم! چنت بخوانم!
ای کاش بفهمیم
حس های خوب و بد درون خودما و با اختیار و اراده‌ی خود ما تعیین می‌شوند. محیط بیرون! خانه! لباس! تعداد روابط! پول! شهرت و غیره کمترین اثری در حس های ما ندارند! داشتن ایگو و خودهای کاذب منشاء تمام رنج هاست! و تا به اندازه‌ی کافی رنج نبری متوجه نمی‌شوی! پس رنج ها را در آغوش بگیر! به آنها خوشامد بگو! آن ها را نگاه کن! همانطور که برای لذت ها این کار را می‌کنی!
و سکوت همیشه کامل تر و بی نقص تر از حرف است!
و ننوشتن بهتر از نوشتن!
Comments