درست یا غلط !
***
درست یا غلط! خوب یا بد!
صفر یا یک! زن یا مرد! …
این زوج ها را تا ابد می‌توانی ادامه بدهی.
راستش را بخواهید این دو ساختن کار ذهن است. ذهن تحلیل گر انسان دو ساز است. یعنی با ساختن دوگانگی کار می‌کند. درست مثل کامپیوتر که با صفر و یک کار می‌کند.
جمله‌ی «خلقنا الازواج کلها» هم به همین اشاره دارد.
اما کمی بیشتر ببینیم این چیست.
خلاصه این است که اگر کسی درون ذهن باشد همه‌ی چیزها را دوگانه می‌بیند.
مثل همان مرد احولِ داستان مولانا!
اما اگر کمی درک یگانگی برایت پیدا بشود یا کمی توحید را بفهمی می‌دانی که برای خلق دو ، باید یک باشد.
یعنی آن کسی که دو را می‌بیند یکی است.
و دو فقط مخلوق یک است. پس دو اصالت ندارد.
یین و یانگ در نهایت یک دایره بیشتر نیستند!
اما وقتی خارج از درک یگانگی باشی مدام ذهن تو در حال دو ساختن است. مدام در حال تحلیل است. مدام در حال شکافتن است. مدام درست و غلط می‌کند. و اگر خیلی یا ذهن یکی بشوی واقعاً خطرناک خواهی بود.
چرا؟
چون در ذهن خودت دو های بسیاری می‌سازی و باورشان می‌کنی.
مثلاً دوگانه‌ی کافر و مسلمان می‌سازیم و یکی را می‌خواهی بکشی!
یا دوگانه‌ی آدم خوب و آدم بد می‌سازیم و می‌خواهیم آدم بعد به زعم خودت را از بین ببری!
یا اخلاق و بی اخلاق می‌سازیم و به زور می‌خواهیم خودت و دیگران را با اخلاق کنی!
ریا می‌کنی که در دسته‌بندی خوب ها قرار بگیری!
همه چیز را طبقه بندی می‌کنی!
با دوستی ارتباط متنی داشتم و به او گفتم تا در ذهن باشی ناچاراً طبقه بندی می‌کنی! ذهن کارش طبقه‌بندی است. تا وقتی من او را از دریچه‌ی ذهنم ببینم من هم او را طبقه بندی میکنم!
یا بالاتر می‌بینم یا پایینتر.
طبقه‌ی طبقه بندی کنندگان!
اینجاست که من لوپ ذهن خودم را هم می‌بینم!
چرخه‌ی بی پایان ذهن!
اما وقتی از ذهن بیرون باشم او یک آگاهی است مثل خود من!
اینجا ما یکی می‌شویم.
دوگانه‌ی من و دیگری از بین می‌رود!
خود و دیگری یکی می‌شوند. مرزهای ذهنی کمرنگ می‌شوند!
درست با همین کمرنگ شدن ها
ترس از بین می‌رود
عشق پیدا میشود
محبت پیدا میشود
همه چیز یگانه و عادلانه به نظر می‌رسد.
حتی ظالم و مظلوم تا حدود زیادی ساخته ی ذهن است.
در مراقبه ی ویپاسانا، تجربه ها را مشاهده می‌کنیم.
اما تجربه‌ی خوب و بد نمیسازیم.
نمی‌گوییم پادرد بد است یا راحتی خوب است!
ده روز همین تمرین ساده را می‌کنیم.
و معجزه همینجا اتفاق می‌افتد.
جایی که تو فقط هستی! در عشق هستی!
درست و غلط نمی‌کنی!
اصلاً درست و غلط را نمی‌دانی!
غرق در یگانگی هستی!
بدون کوچکترین حرفی و بحثی و ذهنی!
بدون دو!
یکی و یگانه!
نانوشتنی!
***
نوشته‌های مرتبط
Opmerkingen